Verscheidenheid aan plant- en diersoorten in de berm, maar maak er geen hooi van.
Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) is waardevol voor de biodiversiteit, maar hoort niet in hooi. Jakobskruiskruid is een belangrijke nectarbron zo’n 150 insectensoorten maken er gebruik van, waaronder veel bijen, zweefvliegen en vlinders. De Sint-Jacobsvlinder is een van de insecten die er in het geheel van afhankelijk is. Buiten dat Jakobskruiskruid niet de enige giftige plant is liggen er in de bermen ook sigarettenpeuken, blikjes en andere rommel. Kortom Jakobskruiskruid hoort niet in hooi.
De Sint-jacobsvlinder is een van de insectensoorten die helemaal afhankelijk zijn van Jakobskruiskruid, de zebrarupsen eten de plant helemaal kaal.
Jakobskruiskruid en windverspreiding.
Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) is een windverspreider maar niet zo’n goede windverspreider als vaak wordt aangenomen. Hoe Jakobskruiskruid zich verspreid staat op de volgende link te lezen. : Veel zaden veel planten? Jakobskruiskruid kan weliswaar erg veel zaden produceren, maar als al deze zaden tot een volwassen plant uit zouden groeien, dan zou Nederland al lang door een dicht tapijt van Jakobskruiskruid bedekt zijn.
Deze zaden van Jakobskruiskruid zijn te nat om vliegen.
Zwerfvuil in de berm
Zoals eerder al geschreven zijn er naast verschillende soms ook giftige planten ook nog peuken, blikjes en andere rommel in de bermen. Een koe die samen met bermhooi een stukje van een blikje opeet kan er aan dood gaan. Om hoeveel koeien het jaarlijks gaat is niet bekend. De trefwoorden “blikje, koe en scherp” op Google geven flink wat resultaten. Zie de geraadpleegde bronnen. Maar de meeste boeren en paardenhouders zullen ook geen bermhooi kopen. Langs snelwegen en autowegen wordt wel gemaaid en afgevoerd, maar niet gehooid. Ook is het een fabel dat er heden nog Jakobskruiskruid wordt ingezaaid door bermbeheerders, het is een inheemse plant die thuis hoort in de Nederlandse natuur.
Biodiversiteit
Bermhooi is niet geschikt als diervoeding. Maar bermen zijn wel belangrijk voor de biodiversiteit. Voor insecten is het een belangrijke nectarbron. Insecten kunnen zo van het ene naar het andere gebied migreren, maar ook weer andere planten bestuiven. Met bloeiende bermen help je de verschillende plantensoorten een handje, ook aardappelen, groenten en fruit hebben bestuivers nodig.
In dit blog de data uit grote enquêtes van dierenartsen en pathologie laboratoria.
De quote komt uit de verzameling data die prof Durham analyseerde uit 4 verschillende enquêtes door van de British Horse Society en DEFRA , BEVA (de vereniging van Britse dierenartsen), National Equine Health Survey en 10 deelnemende van 14 pathologie labs. De enquêtes zijn massaal ingevuld, dit betekent dat er heel veel bruikbare data zijn. Het gaat er dus om of Kruiskruid-vergiftiging vaak voorkomt in UK. Het gaat te ver om het hele rapport te behandelen maar het gaat in dit geval om het woord “rare“. Komt Kruiskruid-vergiftiging vaak “rare” voor?
De definitie van “rare“
Er zijn er vast nog meer te bedenken maar er zijn zeker minimaal 23 definities in het Nederlands voor het Engelse woord “rare” . Zoek maar een mooie uit voor het bijzonder lage getal van 1 promille 😉
Op de social media waaronder twitter wordt regelmatig geciteerd uit een excellent paper over de overwegingen die prof Andy Durham maakt. Is Kruiskruid-vergiftiging werkelijk het probleem dat mensen verwachten dat het is, of is Kruiskruid-vergiftiging een self-fulfilling prophecy ?
Social media ; “Quote mining “ . Een losse zin uit een artikel halen dat past bij je argument en de volledige conclusie negeren.
Vaak wordt op social media alleen deze zin aangehaald zonder de context :
“Original report detailed 403 suspected cases, 199 died of which 122 confirmed due to ragwort.”
Maar de context van het aangehaalde rapport is ” Ragwort toxity is uncommonly suspected in equine practice and even more uncommonly confirmed. “ Vertaling : ” Kruiskruid–vergiftiging wordt ZELDEN gezien in de dierenartsenpraktijk en zelfs nog minder bevestigd. “
Ongeveer een miljoen paarden in het Verenigd koninkrijk.
Belangrijk blijft het om je te realiseren hoeveel paarden er ongeveer zijn in het Verenigd Koninkrijk, De British Equine Trade Association schatte in 2011 dat er ongeveer een miljoen paarden in Verenigd Koninkrijk zijn.
The population of horses in the UK is unknown but is estimated to be just under one million and the vast majority of these are owned privately for leisure (according to the British Equine Trade Association Survey 2011)
LEFT ON THE VERGE: The approaching equine crisis in England and Wales
Pathologie labs; Op een miljoen paarden, 72 paarden met een mogelijke Kruiskruid vergiftiging.
1) De survey van de 10 deelnemende pathalogy labs liet de volgende cijfers zien. 5 labs zonden alleen resultaten van het jaar 2013 in. De andere 5 deelnemende labs resultaten van tussen 2008 en 2013. Bij elkaar zijn er tussen in 5 jaar (2008 en 2013) 865 ingezonden leversamples onderzocht, van deze samples waren er 72 met megalocytosis en dus mogelijk vergiftiging door Kruiskruid. Megalocytosis komt bijvoorbeeld ook voor bij vergiftiging door aflotoxines.
Dierenartsenpraktijken: Op een miljoen paarden, 122 mogelijke Kruiskruidvergiftiging.
2) De survey onder BEVA ( British Equine Veterinary Association).
Op de vraag of de dierenartsen dat jaar een mogelijke Kruiskruid-vergiftiging hadden gezien antwoordden 303 dierenartsen, waarvan er 59% met nee antwoordde. De andere 41 % antwoordde met ja. 120 dierenartsen ( 41%) waren er 403 mogelijke gevallen. ( gemiddeld 2 per dierenarts) Van die 403 gevallen zijn er 30% bevestigd door bioptie of autoptie. Dit komt neer op 403 mogelijke vergiftigingen, 122 bevestigd ( 30%) en 70 % niet bevestigd! Een mogelijke kruiskruidvergiftiging is ongebruikelijk in de dierenartsenpraktijk en zelfs nog ongebruikelijkerdat het is bevestigd.. Van de vermoedens zijn er 30 % =122 bevestigd door biopt of autoptie. De andere 70 % had een andere oorzaak.
Net zoals in Nederland is in het Verenigd Koninkrijk Jakobskruiskruid een algemeen voorkomende plant. Een mogelijke vergiftiging wordt zelden gezien in de veterinaire praktijk. Ongelukken gebeuren, maar zijn zeldzaam. Goed weidemanagement is belangrijk. Jakobskruiskruid hoort niet in hooi.
LEFT ON THE VERGE: The approaching equine crisis in England and Wales https://www.worldhorsewelfare.org/about-us/our-organisation/our-positions/horse-crisis
Begraven zaden van Jakobskruiskruid, een ondergrondse zaadbank.
Esther Hegt en Nick Altena september 2020
De laatste tijd wordt er weer opgeroepen om Jakobskruiskruid te bestrijden. Maar hoe gaat dat dan met de zaden uit de ondergrondse zaadbank?
Hoe ontstaat zo’ n ondergrondse zaadbank?
Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat de meeste zaden van Jakobskruiskruid ( Jacobaea vulgaris) dichtbij de moederplant vallen, er zijn zaden die verdwijnen onder een dun laagje zand zo ontstaat een ondergrondse zaadbank, maar ook zijn er zaden die gewoon rotten omdat het bijvoorbeeld te nat is. Om te kunnen kiemen hebben zaden licht nodig zie het begrip verstoorde grond en de relatie met Jakobskruiskruid.
Het is niet zo dat al de zaden kilometers ver vliegen, op de website staat daar een pagina over Veel zaden veel planten? Zoals eerder al geschreven vallen de meeste zaden dichtbij de moederplant, dat worden niet allemaal nieuwe planten, er is simpelweg geen ruimte voor. Als alle zaden planten zouden worden dan was heel Nederland al lang bedekt met een grote gele laag,
Lang niet alle zaden vliegen, insecten de kleine bovengrondse grazers, helpen een handje en maken gebruik van de plant en plakken hem bijvoorbeeld gewoon dicht, zoals op de foto’s is te zien.
@Esther Hegt
@Esther Hegt
De larfjes leven in de plant, deze heb ik uit een dichtgeplakt bloemhoofdje gepeuterd, Men vermoed dat dit de larve van de galmug Contarinia jacobaeae is.
@Esther Hegt
Soms zijn zaden te nat, die zaden kunnen niet eens vliegen en vallen gewoon met zijn allen naar beneden, dichtbij de moederplant.
Het heeft geen nut de buren de schuld te geven van Jakobskruiskruid in berm of wei, de wind komt van oost, west, noord en zuid. Dus welke buren dan?
Vaak geven mensen de buren de schuld, maar veroorzaken ze het zelf niet per ongeluk? Buiten het feit dat het uitsteken van planten kleine wortelrestjes achterlaat waaruit weer nieuwe planten kunnen groeien verstoort het de bodem en dat is een uitgelezen kans voor zaden om aan de oppervlakte te komen en dan te ontkiemen. Hetzelfde geldt ook voor het handmatig uittrekken van planten, het wortelstelsel is groter dan je denkt.
@Esther Hegt
@Esther Hegt
En als je goed kijkt zie je dat ook de ondergrondse grazers deel uit maken van biodiversiteit en zijn kleine hulpjes. Ook bacteriën en schimmels maken de groeiplaats ongeschikt. Dit vond ik in hetzelfde wortelstelsel , uitvergroot. Men vermoed dat het aphis jacobaea is, een bladluis gespecialiseerd op Jakobskruiskruid. Heel interessant om te lezen in dit verband is: Laat buren jakobskruiskruid bestrijden. Tess van de Voorde onderzocht Jakobskruiskruid bij Wageningen University en het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW), en komt met duidelijke adviezen voor beheerders.
Equiculture en de magic of mulching .
Zoals de foto’s laten zien is bij iedere bestrijdingsmethode de kans groot op een nieuwe bodemverstoring, zaden uit de ondergrondse zaadbank krijgen de kans om te ontkiemen. Om dit te voorkomen is hier een hele goede video van Equiculture van Jane en Stuart Myers.
De video beschrijft dat juist door te mulchen het bodemleven een eldorado voor de ondergrondse grazers de bodem weer vruchtbaar maakt, een betere bodem, is een dichtere zode, met respect voor de paarden , koeien of welke grote grazer dan ook en de natuur.
Extra download
Hegt, E. & P.B. Pelser. 2007. Jakobskruiskruid. Voorkomen is gemakkelijker dan bestrijden. Paard en Sport (6): 70-71. Download
Mijn naam is Neil Jones uit het Verenigd Koninkrijk, ik bestudeer Jakobskruiskruid en de angst over deze plant inmiddels al bijna 20 jaar zoals is te lezen op mijn website Ragwort Facts . Ik werk samen met verschillende natuurbeschermingsorganisaties, maar ook alleen om de misverstanden over de ragwort act in het Verenigd Koninkrijk te bestrijden.
Er is een algemeen misverstand over de Jakobskruiskruidwet “ragwort control act ‘ in het Verenigd Koninkrijk en soms wordt de wet zelfs opzettelijk verkeerd uitgelegd.
Er is een wet genaamd de Weeds Act 1959. Op grond van die wet mag de overheid die overigens niet de plicht heeft mensen sommeren om bepaalde planten waaronder Jakobskruiskruid op een specifieke plaats te verwijderen. De wetsvoorstel was een bijzonder type. Er behoefde geen discussie. Het kopieerde bevoegdheden van een oude wet uit 1920.
Natuurbeschermers zijn van mening dat het een verouderde maatregel is die geen plaats heeft in het moderne landschapsbeheer. Er is een crisis in de biodiversiteit en we moeten niet eisen dat mensen ecologisch waardevolle planten vernietigen. In 2019 ondertekenden meer dan 10.000 mensen een petitie om de regering te vragen om van deze archaïsche wet af te komen , dit was voordat het petitiesysteem onverwacht werd afgesneden vanwege de algemene verkiezingen.
In de late jaren 1990 werd er een campagne gelanceerd door verschillende paarden-organisaties tegen Jakobskruiskruid. Het werd gekenmerkt door overdrijving, onwaarheden, en paniekverhalen. Dit resulteerde in wat wordt genoemd een “Private Member’s Bill” dit is wetsvoorstel dat wordt ingevoerd door een individueel lid van het parlement. Een wet is pas een echte wet nadat het is aangenomen door het Parlement. De uiteindelijke wet wordt dan een Wet van het Parlement genoemd. In dit geval werd het wetsvoorstel gesponsord door de British Horse Society. Het werd oorspronkelijk ontworpen om mensen te dwingen om Jakobskruiskruid overal te controleren. Het Parlement verwierp dit maar wat er uit dat wetsvoorstel voortvloeide is de Ragwort Control Act en die act zegt dat de regering een code of Practice kan, maar niet te hoeft maken. Dit is een beetje vreemd omdat ze die mogelijkheid toch al hadden.
Het is belangrijk om te onthouden dat de Code of Practice slechts een leidraad is. En ook uitdrukkelijk schrijft dat ze geen uitroeiing van Jakobskruiskruid wil. Sommige mensen maken de fout dat de Code of Practice een wet is. De Code of Practice heeft wel een aantal goede punten, zoals het advies over weidebeheer, maar er zijn ook ernstige problemen over de statistische methode die gebruikt is om risico’s in te schatten. Het is duidelijk dat het risico over Jakobskruiskruid centraal staat om te weten of het moet worden gecontroleerd. De vergiftigingscijfers die zijn gebruikt in de risicoberekeningen van de overheid zijn een persoonlijk commentaar afkomstig van een professor van een academisch dierenziekenhuis. Deze vergiftigingen worden dan beschreven als “bevestigd”. Dit is biochemisch onmogelijk omdat de toxines in Jakobskruiskruid identieke moleculaire effecten hebben als toxines uit beschimmeld voedsel onder andere in ruwvoer.
Een Freedom of Information Request ( WOB) toonde aan dat het academische dierziekenhuis drastisch andere cijfers liet zien dan die gebruikt zijn in de schattingen van de overheid. Slechts één mogelijk geval in acht jaar! Zo’n laag cijfer is statistisch gezien van geen enkele waarde.
Er waren natuurlijk mensen die niet blij waren dat de wet niet kon worden veranderd om mensen te dwingen overal Jakobskruiskruid te bestrijden en zij bleven mensen verkeerd voorlichten en onjuiste verhalen herhalen.
In 2011 zijn hierover klachten ingediend bij de Advertising Standards Authority (ASA) die reclame in het Verenigd Koninkrijk reguleert. Er werd actie ondernomen tegen advertenties van instanties, waaronder de British Horse Society en Monsanto over onder andere de bewering dat de wet voorschrijft dat iedereen verplicht is om Jakobskruiskruid te bestrijden. Een soortgelijke klacht werd ingediend bij de Persklachtencommissie (PCC) over het tijdschrift Horse en Hound in 2014 en ook dit tijdschrift moest een correctie doorvoeren. De ASA en PCC zijn onafhankelijk en beoordelen klachten door het bewijs.
Dus dat is de situatie, de wet in het Verenigd Koninkrijk maakt Jakobskruiskruid geen illegale plant en verplicht niet aan iedereen om de plant te controleren.. In uitzonderlijke omstandigheden kunt u worden bevolen om te controleren, maar er is geen plicht om dit te doen, tenzij u een zeldzame wettelijke bevel krijgt om te controleren.
In Nederland is de Nysius senecionis – kruiskruidnysius een algemeen wantsje, die we op kruiskruid vinden.
Misschien is het handig om eerst iets over wantsen te vertellen, waartoe ze behoren. Want vergeleken met bijvoorbeeld vliegen en kevers zijn wantsen niet erg bekend, terwijl er toch heel veel soorten zijn.
Wantsen zijn nauw verwant aan de bladluizen en de cicaden. Ze hebben ook een zuigsnuit, waarmee ze plantensappen of dierlijke sappen opzuigen.
Foto @Jeanette Essink
Ze lijken vaak op kevers. Ze hebben net als kevers dekvleugels, maar die vallen gedeeltelijk over elkaar en hebben op het eind meestal een vliesachtig, doorzichtig deel. Een ander verschil met kevers is, dat uit de eitjes nimfen komen, die na vier of vijf keer vervellen volwassen zijn. Ze verpoppen dus niet. Na de laatste vervelling krijgen ze vleugels. De meeste zijn goede vliegers. Afmetingen van de soorten lopen uiteen van een mm tot veel groter dan een cm. Sommige worden als schadelijk gezien, andere rovertjes worden in kassen als biologische bestrijders gebruikt. Schadelijk vind ik een wat lastig begrip. In de natuur houden de insecten variatie in stand. Een veld met één soort plant is niet natuurlijk, dus daar komt van alles op af. Als een plant woekert zijn we weer blij met ze.
Foto @Jeanette Essink
Een van de grote wantsen families zijn de bodemwantsen (Lygaeidae). De meeste van die groep zuigen op zaden en worden in het Engels daarom seed bugs genoemd. Omdat ze vaak op de bodem te vinden zijn, houden wij het op bodemwantsen. Die bodemwantsen zijn weer onderverdeeld in onderfamilies. De Nysius behoort tot de onderfamilie Orsillinae. (familienamen eindigen op dae, onderfamilienamen op nae).
Om het nog ingewikkelder te maken. De Amerikaanse bioloog Henry, T.J. heeft die indeling veranderd. De familie Lygaeidae in superfamilie Lygaeoidea. De onderfamilies werden families. Dus Orsillinae werd Orsillidae. In Europa wordt deze indeling meestal niet aangehouden, maar in Amerika wel. De kruiskruidnysius (Nysius senecionis) zuigt aan rijpende zaden van kruiskruid. Maar zit ook op andere planten uit de composietenfamilie als alsem (Artemisia) en kamille (Matricaria). Dat maakt het wat lastig, want hij lijkt sprekend op de in Nederland zeer zeldzame compositennysius (Nysius graminicola) en die zit ook op kamille. Dan zijn ze vanaf een foto soms zelfs door experts niet uit elkaar te houden. Het zijn geelachtig grijsbruine wantsen. Ze verschillen met de anderen Nysius soorten doordat beide een licht tweede antennesegment hebben met een basale donkere ring. Die ring hebben andere soorten niet. Ze kunnen uitstekend vliegen en zijn 3,9-4,8 mm lang. Per jaar zijn er twee elkaar overlappende generaties en de volwassen wants overwintert (soms ook als ei). Je kunt ze dus het hele jaar tegenkomen.
Overzicht op Waarneming van de verschillende soorten. Als je een soort aanklikt, krijg je informatie.
Bronnen, waar ik gebruik van maak:
– Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jurgen Deckert: Wanzen. Band 3
– B. Aukema, D.J. Hermes- Verspreidingsatlas Nederlandse wantsen (Hemiptera: Heteroptera) Deel IV: Pentatomomorpha I (Aradidae, Lygaeidae, Piesmatidae, Berytidae en Pyrrhocoridae)
Als mensen het over bestrijden van Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) hebben wordt er vaak vanuit gegaan dat de plant hier van nature niet voorkomt en dus een exoot is. Jakobskruiskruid is inheems in Europa en westelijk Azië . Men verwijst vervolgens naar andere werelddelen o.a. Canada en Australië waar Jakobskruiskruid inderdaad niet van nature voorkomt dus een exoot (uitheemse) plant is. Omdat Jakobskruiskruid in die landen een exoot is geldt er een bestrijdingsplicht. In Europa is Jakobskruiskruid inheems en een belangrijke voedselplant voor zo’n 150 insectensoorten waaronder veel bijen, zweefvliegen en vlinders.
Exoten verdringen de inheemse flora omdat ze kunnen gaan woekeren Uitheemse soorten verdringen inheemse soorten en zijn daarom een risico voor de flora van het betreffende land, In Nederland hebben wij ook exoten ,bijvoorbeeld de Japanse Duizendknoop (Fallopia japonica) uit Japan of de Reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) uit zuid-oost Azië, omdat de planten hier geen natuurlijke vijand hebben.
De meest bekende Insecten die gebruik maken van Jakobskruiskruid.
In landen zoals bijvoorbeeld Australië hebben ze biologische bestrijders zoals de sint-jacobsvlinder, ( Tyria jacobaeae) maar ook de aardvlo (Longitarsus jacobaeae) een klein kevertje geïmporteerd als biologische bestrijding , maar hier zijn ze heel gewoon en inheems, ze zijn zo klein dat we ze als je het niet weet over het hoofd ziet.
Foto @Arp Kruithof
Foto @Arp Kruithof
De zaadvlieg (Botanophila seneciella)
Ook de zaadvlieg ( Botanophila seneciella ) is in Australië geïmporteerd als biologische bestrijder van Jakobskruiskruid. ( Jacobaea vulgaris) Maar in Nederland inheems. Mocht je een Jakobskruiskruidplant tegenkomen met schuim op het bloemhoofdje dikke kans dat er larfjes inzitten.
De stand van zaken: 03-09-2007 We hebben sinds de opening van het meldpunt op 9 Augustus 2007 zeven meldingen binnen gekregen. In vier gevallen (1999, 2003, 2004 en één uit 2005) betreft het paarden die aan Kruiskruidvergiftiging overleden zijn en in het andere geval (2007) gaat het om een paard dat herstellende is. (2013) een herstellende ezel. 2015 een paard.
Het is natuurlijk verdrietig genoeg dat er slachtoffers van een Kruiskruidvergiftiging zijn te betreuren. Een traumatische ervaring voor de eigenaren. .
Foto Esther Hegt
Maar vooral jammer is het dat de paardensector niets met de aanzet heeft gedaan, dit in tegenstelling met het Verenigd Koninkrijk.
Daar zijn enkele zeer grote enquêtes geweest met grote respons, die heel veel bruikbare data hebben opgeleverd. The British Horse society , DEFRA ( Department for Environment, Food & Rural Affairs) BEVA ( equine veterinary professionals) , National Equine Health Survey en Pathology service. De vragen varieerden van bijvoorbeeld aan de dierenartsen; hoeveel gevallen hebben de dierenartsen vermoed van een mogelijke vergiftiging, ook vragen aan verschillende pathalogisch laboratoria ; hoe vaak was er een verdenking van Jakobskruiskruidvergiftiging en hoe vaak werd dit bevestigd door de pathalogie, maar ook vragen aan paardenhouders, hoeveel tijd per week besteed je aan het bestrijden van Jakobskruiskruid, heb je het wel of niet in de wei.
DEFRA/AHT/BEVA, Volume 10, no 4, October – December 2014, Focus on Ragwort. Focus on ragwort toxity p. 14-19
Durham, AE.(2015) Surveillance focus: ragwort toxicity in horses in the UKVeterinary Record 176, 620-622.
Uit al deze data is duidelijk op te maken dat Jakobskruiskruid ook een algemene plant is in het Verenigd Koninkrijk. Ondanks dat Jakobskruiskruid giftig is komt een vergiftiging er zelden voor. Het zou kunnen zijn dat er een groep is die geen gebruik maakt van veterinaire zorg .
Mijn conclusie is dat al de oproepen in de media om Jakobskruiskruid overal te bestrijden niet gerechtvaardigd is. Jakobskruiskruid is wel meer dan een lastige plant. Jakobskruiskruid is een belangrijke bron van nectar en stuifmeel. Zo’n 150 insectensoorten maken er gebruik van, waaronder veel bijen, zweefvliegen en vlinders.
Goed hooi, dat is belangrijk.
Op het Kruiskruid-symposium 2008 in Den Bosch georganiseerd door de provincie Brabant heb ik me in mijn presentatie “Het gevoel van de paardenhouder.” hard gemaakt voor goed hooi. Daar is aandacht voor gekomen , de erkende fouragehandelaren garanderen dat hooi vrij is van giftige planten en stoffen en dus geschikt is als diervoeder.
Een nieuwe fotogalerij bij de website Jakobskruiskruid, feiten en fabels, dit varieert van verschillende kruiskruiden, andere gele planten. Maar ook insecten. Sommige insecten zijn helemaal afhankelijk van Jakobskruiskruid, dat zijn de specialisten. Natuurlijk ontbreekt in de fotogalerij foto’s van paarden niet. Heeft er iemand mooie foto’s die we mogen gebruiken graag! Uiteraard wordt de naam van de fotograaf vermeld en de rechten blijven bij de maker.
Foto @Jeanette Essink
Jakobskruiskruid is een ecologisch belangrijke plant het is een bron van nectar en stuifmeel. Zo’n 150 insectensoorten maken er gebruik van, waaronder veel bijen, zweefvliegen en vlinders.
Jakobskruiskruid hoort niet in hooi zoals er ook geen andere giftige plantjes noch sigarettenpeuken, blikjes etc. in hooi horen.
Een update van de website Jakobskruiskruid, feiten en fabels mag wel een keer na 15 jaar. Bij de website vernieuwen hoort natuurlijk ook een blog. Dat bloggen kan over wat meer informatie over insecten zijn, maar natuurlijk ook over paarden, graasgedrag, weides, en interessante websites, maar ook over alles wat er aan nieuw onderzoek of data bekend zijn of komt over Jakobskruiskruid. Er kan soms een beetje een mix zijn tussen Engelstalig en Nederlandstalig, dit omdat er een samenwerking is met Ragwort Facts uit het Verenigd Koninkrijk, maar we zullen ons best doen er een vertaling of samenvatting bij te zetten. Nieuw is ook weer een fotogalerij.
