Ik ben Neil Jones uit het Verenigd Koninkrijk,  ik bestudeer Jakobskruiskruid en de angst over deze plant inmiddels al bijna 20 jaar zoals is te lezen op mijn website Ragwort Facts . Ik werk samen met verschillende natuurbeschermingsorganisaties, maar ook alleen om de misverstanden over de ragwort act in het Verenigd Koninkrijk te bestrijden.

Er is een algemeen misverstand over de Jakobskruiskruidwet in het Verenigd Koninkrijk en soms wordt de wet zelfs opzettelijk verkeerd uitgelegd.

Er is een  wet  genaamd  de  Weeds  Act 1959. Op  grond van die wet  mag de overheid die overigens niet de plicht heeft mensen  sommeren  om  bepaalde planten  waaronder Jakobskruiskruid  op een  specifieke  plaats te verwijderen.  De wetsvoorstel was een bijzonder type. Er behoefde geen discussie. Het kopieerde bevoegdheden van een oude wet uit 1920.

Natuurbeschermers  zijn van mening  dat  het een  verouderde  maatregel  is  die geen plaats  heeft in het moderne landschapsbeheer. Er  is een crisis in de biodiversiteit  en  we  moeten niet  eisen dat  mensen  ecologisch  waardevolle  planten  vernietigen.  In 2019 ondertekenden meer dan 10.000  mensen   een  petitie om de  regering  te  vragen om van  deze  archaïsche  wet af  te  komen ,  dit  was  voordat  het   petitiesysteem onverwacht  werd  afgesneden  vanwege de  algemene  verkiezingen.

In de  late jaren 1990  werd er een  campagne gelanceerd  door verschillende  paarden-organisaties  tegen Jakobskruiskruid. Het werd  gekenmerkt  door  overdrijving,  onwaarheden,  en  paniekverhalen. Dit  resulteerde  in  wat  wordt  genoemd een “Private Member’s Bill”  dit is  wetsvoorstel  dat  wordt  ingevoerd  door  een  individueel lid van het parlement. Een  wet  is  pas een echte wet nadat het is  aangenomen door het Parlement. De  uiteindelijke  wet  wordt  dan  een Wet van het Parlement genoemd.  In  dit  geval  werd  het  wetsvoorstel gesponsord  door  de British Horse Society.  Het werd  oorspronkelijk  ontworpen om mensen  te  dwingen om  Jakobskruiskruid overal te  controleren.  Het Parlement verwierp dit  maar wat er uit  dat wetsvoorstel voortvloeide is de  Ragwort  Control Act  en die act zegt  dat de regering  een code of Practice  kan, maar niet te hoeft maken.  Dit  is een beetje  vreemd  omdat ze die mogelijkheid  toch  al hadden.

Website van Britse overheid

Het is belangrijk om te  onthouden  dat  de  Code  of Practice  slechts  een leidraad is. En ook uitdrukkelijk schrijft dat ze geen uitroeiing van Jakobskruiskruid wil.  Sommige  mensen  maken  de  fout  dat de Code of Practice een wet is.  De Code of Practice heeft wel  een aantal  goede  punten,  zoals   het  advies  over  weidebeheer, maar er zijn ook ernstige problemen over de statistische methode die gebruikt is om risico’s in te schatten. Het is duidelijk dat het risico over Jakobskruiskruid centraal staat om te weten of het moet worden gecontroleerd.
De vergiftigingscijfers die zijn gebruikt in de risicoberekeningen van de overheid zijn een persoonlijk commentaar afkomstig van een professor van een academisch dierenziekenhuis.
Deze vergiftigingen worden dan beschreven als “bevestigd”. Dit is biochemisch onmogelijk omdat de toxines in Jakobskruiskruid identieke moleculaire effecten hebben als toxines uit beschimmeld voedsel onder andere in ruwvoer.

Een Freedom of Information  Request  ( WOB) toonde aan dat het academische dierziekenhuis drastisch andere cijfers liet zien dan die gebruikt zijn in de schattingen van de overheid. Slechts één mogelijk geval in acht jaar! Zo’n laag cijfer is statistisch gezien van geen enkele waarde.

Er waren natuurlijk mensen die niet blij waren dat de wet niet kon worden veranderd om mensen te dwingen overal Jakobskruiskruid te bestrijden en zij bleven mensen verkeerd voorlichten en onjuiste verhalen herhalen.

In 2011 zijn hierover klachten ingediend bij de Advertising Standards  Authority  (ASA)  die  reclame in  het Verenigd Koninkrijk reguleert.  Er werd actie ondernomen  tegen  advertenties  van  instanties,  waaronder  de British Horse Society  en Monsanto  over onder andere  de bewering  dat  de  wet  voorschrijft dat iedereen  verplicht is om Jakobskruiskruid  te bestrijden.  Een  soortgelijke  klacht  werd ingediend bij  de Persklachtencommissie   (PCC)  over  het  tijdschrift Horse  en  Hound  in 2014  en  ook dit  tijdschrift moest  een correctie   doorvoeren. De  ASA  en  PCC zijn onafhankelijk  en  beoordelen  klachten  door  het  bewijs.

Dus dat  is  de  situatie,  de  wet  in  het  Verenigd Koninkrijk maakt  Jakobskruiskruid geen  illegale plant en verplicht niet aan iedereen om de plant te controleren.. In uitzonderlijke omstandigheden  kunt  u  worden  bevolen om  te  controleren, maar  er is geen  plicht om dit  te  doen,  tenzij  u  een zeldzame  wettelijke  bevel  krijgt om te  controleren.   

Originele Engelstalige tekst