Begraven zaden van Jakobskruiskruid, een ondergrondse zaadbank.
Esther Hegt en Nick Altena september 2020
De laatste tijd wordt er weer opgeroepen om Jakobskruiskruid te bestrijden. Maar hoe gaat dat dan met de zaden uit de ondergrondse zaadbank?
Hoe ontstaat zo’n ondergrondse zaadbank?
Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat de meeste zaden van Jakobskruiskruid ( Jacobaea vulgaris) dichtbij de moederplant vallen, er zijn zaden die verdwijnen onder een dun laagje zand zo ontstaat een ondergrondse zaadbank, maar ook zijn er zaden die gewoon rotten omdat het bijvoorbeeld te nat is. Om te kunnen kiemen hebben zaden licht nodig zie het begrip verstoorde grond en de relatie met Jakobskruiskruid.
Het is niet zo dat al de zaden kilometers ver vliegen, op de website staat daar een pagina over Veel zaden veel planten? Zoals eerder al geschreven vallen de meeste zaden dichtbij de moederplant, dat worden niet allemaal nieuwe planten, er is simpelweg geen ruimte voor. Als alle zaden planten zouden worden dan was heel Nederland al lang bedekt met een grote gele laag,
Lang niet alle zaden vliegen, insecten de kleine bovengrondse grazers, helpen een handje en maken gebruik van de plant en plakken hem bijvoorbeeld gewoon dicht, zoals op de foto’s is te zien.
De larfjes leven in de plant, deze heb ik uit een dichtgeplakt bloemhoofdje gepeuterd, Men vermoed dat dit de larve van de galmug Contarinia jacobaeae is.
Soms zijn zaden te nat, die zaden kunnen niet eens vliegen en vallen gewoon met zijn allen naar beneden, dichtbij de moederplant.
Het heeft geen nut de buren de schuld te geven van Jakobskruiskruid in berm of wei, de wind komt van oost, west, noord en zuid. Dus welke buren dan?
Vaak geven mensen de buren de schuld, maar veroorzaken ze het zelf niet per ongeluk? Buiten het feit dat het uitsteken van planten kleine wortelrestjes achterlaat waaruit weer nieuwe planten kunnen groeien verstoort het de bodem en dat is een uitgelezen kans voor zaden om aan de oppervlakte te komen en dan te ontkiemen. Hetzelfde geldt ook voor het handmatig uittrekken van planten, het wortelstelsel is groter dan je denkt.
En als je goed kijkt zie je dat ook de ondergrondse grazers deel uit maken van biodiversiteit en zijn kleine hulpjes. Ook bacteriën en schimmels maken de groeiplaats ongeschikt. Dit vond ik in hetzelfde wortelstelsel , uitvergroot. Men vermoed dat het aphis jacobaea is, een bladluis gespecialiseerd op Jakobskruiskruid. Heel interessant om te lezen in dit verband is: Laat buren jakobskruiskruid bestrijden. Tess van de Voorde onderzocht Jakobskruiskruid bij Wageningen University en het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW), en komt met duidelijke adviezen voor beheerders.
Equiculture en de magic of mulching .
The Magic of Mulching – with Horses…
Zoals de foto’s laten zien is bij iedere bestrijdingsmethode de kans groot op een nieuwe bodemverstoring, zaden uit de ondergrondse zaadbank krijgen de kans om te ontkiemen. Om dit te voorkomen is hier een hele goede video van Equiculture van Jane en Stuart Myers.
De video beschrijft dat juist door te mulchen het bodemleven een eldorado voor de ondergrondse grazers de bodem weer vruchtbaar maakt, een betere bodem, is een dichtere zode, met respect voor de paarden , koeien of welke grote grazer dan ook en de natuur.
Extra download
Hegt, E. & P.B. Pelser. 2007. Jakobskruiskruid. Voorkomen is gemakkelijker dan bestrijden. Paard en Sport (6): 70-71. Download
