Een goede column van Patrick Jansen in Trouw

En hoe een tweet over invasieve exoot een eigen leven gaat leiden.

Afgelopen week stond er een goede column van Patrick Jansen in Trouw, Met mythes gevoed, gaan boerenactivisten op kruistocht 17 augustus 2023. Uiteraard word dat gedeeld op de social media.

Hieronder een quote uit Trouw

Op dit stukje reageerde ik. Ik zal mezelf ook even quoten.

Daarna begint er een (moedwillig?) misverstand. Het zou verplicht zijn om in Engeland, Ierland en ook Australië om Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris)  te bestrijden.

En hoe een tweet over invasieve exoot een eigen leven gaat leiden.

In  Australië, Amerika, Canada en Nieuw-Zeeland is het inderdaad verplicht om de plant actief te bestrijden. In die landen is het een invasieve exoot.

In  Australië, Amerika, Canada en Nieuw-Zeeland zijn er ook geen inheemse insecten die fourageren op de plant, of juist hun eigen hostplant eten, denk aan de sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) dat is de bekendste. Daardoor kunnen er grote dichtheden Jakobskruiskruid ontstaan die zonder natuurlijke vijanden die ze hier wel hebben hun eigen inheemse flora weg drukt. Samengevat het is een gevaar voor hun eigen vaak ook kwetsbare flora.

In Europa is Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) een deel van de  inheemse flora.

Jakobskruiskruid is een belangrijke bron van nectar en stuifmeel. Zo’n 150 insectensoorten maken er gebruik van, waaronder veel bijen, zweefvliegen en vlinders.

Inheems of exoot hierom ontstaan er wel (moedwillig) misverstanden met name als het om verplicht bestrijden gaat. Ook in het  Verenigd Koninkrijk is het geen plicht om Jakobskruiskruid uit te roeien, de code of practice stelt nadrukkelijk:

This code does not seek to eradicate ragwort. Ragwort, as a native plant, is very important for wildlife in the UK. It supports a wide variety of invertebrates and is a major nectar source for many insects. In many situations ragwort poses no threat to horses and other livestock. It is a natural component of many types of unimproved grassland and is used by some invertebrate species that have conservation needs.

Duidelijk dus, die code wil helemaal niet dat Jakobskruiskruid wordt uitgeroeid en stelt dat ook nadrukkelijk.

Verder is het belangrijk  om te weten dat een code of practice een handleiding is. Een weed-act is wetgeving, maar ook daar zitten weer regels aan. Je moet zelf eerst voldoen aan de handleiding ( code of practice), zoals zorgen voor een dichte zode en goed weidemanagement.

Ik heb op 23 augustus 2012 aan Defra (Department of Rural Affairs)  wat cijfers opgevraagd hoe vaak er daadwerkelijk een beroep op die weed act is gedaan en hoe vaak dat terecht was.

Dit was de vraag;

How often enforcement action has been taken under The Weeds Act 1959 and/or The
Ragwort Control Act 2003.

Hier het antwoord ;

The table below sets out the number of enforcement notices served since 2006 and the
number of cases where it has been necessary to take default clearance action:

Zie screenshot, dit heeft betrekking op alle planten die  in de weed act staan, dus ook de distels en zuring. De weed act is lang geleden ontstaan en ging eigenlijk om schade aan agrarisch land, de agrarische sector was ook nog lang niet zover ontwikkeld als heden ten dage.

In 6 jaar 220 een beroep gedaan op die act het was maar 12 keer terecht!!

Deze onderstaande aanvulling maakt het nog fraaier. De piek was in 2006. In deze staan ook de vele klachten opgenomen, nog steeds maar 12 maal actie, geen enkele veroordeling.

Er staat feitelijk dat er veel klachten waren en er geen enkele veroordeling is geweest. De derde (Enforcement notices) en vierde kolom (Clearance actions)  zijn van belang. zie ook mijn Freedom of Information Request en het antwoord van DEFRA . ( Department of Rural Affairs) Maar ook dat er geen enkele veroordeling is geweest.

Dit is niet mijn Freedom of Information Request, dit is via  twitter van Sue Bebbington

Je ziet dus dat er best werk is te verrichten met betrekking op weidemanagement. Want daar zit eigenlijk soms een probleem, zie het blog overbegrazing en Jakobskruiskruid.

In Nederland is alleen Friesland die een Jakobskruiskruidverordening heeft. Ook dan zijn er vereisten je moet zelf zorgen voor een dichte zode. Er moet echt een behoorlijke dichtheid van planten staan enzovoort. Maar een verordening is ook geen wet maar een richtlijn.

Conclusie;

Jakobskruiskruid is een inheemse plant dus niet zoals BBB in de verkiezingsprogramma’s stelt een invasieve exoot en het is grote flauwekul dat de plant actief bestreden moet worden. De plant wordt niet uitgezaaid zie ook eerdere blogs.

Wat dan wel?

Het is onnodig duur om verordeningen op te stellen die toch niet werken.  Het is effectiever om paarden en hobby dierhouders handvaten te geven om de beschikbare grond die ze in bezit hebben om te gaan zodat paard, natuur en weiland er iets mee opschieten. Misschien kan dat met een eenmalige financiële bijdrage om het land op orde te krijgen en te houden.  Dat is een win-win situatie voor de paarden cq. hobbydierhouder en voor de biodiversiteit. Zie bijvoorbeeld equiculture.

Bronnen

Trouw  17 augustus 2023  Patrick Jansen.  Met mythes gevoed, gaan boerenactivisten op kruistocht. Patrick Jansen is ecoloog en universitair hoofddocent in Wageningen en schrijft voor Trouw om de week een column

https://www.trouw.nl/duurzaamheid-economie/met-mythes-gevoed-gaan-boerenactivisten-op-kruistocht~be1e4b8d/

Extra

Over de code  of practice is nog wel iets te doen, de code is whitdrawn on 12 april 2016, zie het screenshot en de link. Maar toch ook weer niet? Defra verwijst er nog wel naar in the current guidance  in en dan de versie zonder stempels?  Is het nou  whitdrawn of niet niet whitdrawn? Maar hoe of hoe, ook staat daarin dat je moet bewijzen dat je eerst de maatregelen genoemd in de code of practice gedaan hebt voor je een beroep kunt doen op de weedact.